In het chaotisch nieuwsgeweld van vandaag strijden steeds meer nieuwe zichtbare legers vechtberichten van onbekende komaf om je aandacht, en verdwijnen vaak weer. Vroeger, toen we in Nederland “zuilen” hadden, was alles heerlijk rustig en overzichtelijk. Bij ons kwam “De Volkskrant” en “De Panorama”, die waren toen nog heel erg Katholiek. Hoeveel is alles veranderd! Het is stormachtig, en het lijkt wel oorlog. Natuurlijk zijn de schermen die zich thuis, op het werk, in onze broekzak en handtas bevinden debet aan het versterken van dat chaotische gevoel. Niet alleen Schrijvers met een Reputatie komen aan het woord, maar nu ook de “gewone man en vrouw” hebben iets te vertellen. Je zou denken dat hiermee toch de democratie gediend is. Dat ligt wat ingewikkelder. Er zijn nu Stiekemerds zonder Reputatie, die zich voor kunnen doen als “de gewone man” en een leger van robots en mensen het sociale internet opsturen om hun mening te verkondigen. Dat is nu niet echt een “one-man-one vote” principe.