Maak jezelf onsterfelijk
Schrijvers schrijven in sommige gevallen om niet vergeten te worden en een plaatsje in de geschiedenis te krijgen. Ben jij er ook zo een, dan kun je het lot een beetje helpen door gebruik te maken van het webarchief. Hiermee kun je je blogje voor altijd vastleggen. Ook al ben je zelf of je blogje al helemaal niet meer in deze wereld, iedereen kan nog steeds met je kennismaken, of je kunstwerken herlezen. Ik ga het doen om een andere reden.
Ik wil mijn oude blog op WordPress weghalen, nu ik ben overgestapt op een ander blogplatform. Waarom zou ik eigenlijk mijn WordPress account willen verwijderen? Dat kan toch gewoon blijven bestaan? Tja, dat is persoonlijk. Ik wil bezoekers van mijn website niet opzadelen met allerlei trackers. Kijk eens naar de trackers van mistynotes.nl, mijn huidige website, en naar de trackers in mistynotes.wordpress.com.
Dat komt natuurlijk doordat ik niet betaal voor die ruimte op wordpress.com. Als ik mijn eigen spullen en privacy ter beschikking stel aan al die data-gieren omdat ik niet betaal, dan is dat nog te begrijpen. Maar bezoekers die mijn verhaaltjes willen lezen, wil ik daar niet aan blootstellen.
Hoe sla je nu je website op? Als je naar de archive.org gaat vind je op een wat onlogische plek een veldje met “Save Page Now”.
Als je dit hebt gedaan vind je de pagina terug in het archief. Maar als je daar een artikel wil lezen, en je klikt op een “read more”-link, dan krijg je helaas een foutmelding.
Het bewaren van de pagina levert alleen die hoofdpagina van je blog op in het archief. Nu kun je handmatig alle pagina's van je website afgaan. Voor mij geldt dat ik maar een keer per maand gemiddeld een blogje schrijf, maar zelfs dan is het een heel werk. Bij het opslaan echter zag ik in kleine letters deze tekst.
Sign in to use extra features: “Save outlinks”, “Save screenshot” and “My webarchive”
Sign up!
Dus dan maar opseinen. Het “sign-up” proces gaat zoals zo vaak, e-mail adres en wachtwoord invullen, op de link klikken van een toegezonden e-mail ter verificatie, en vervolgens inloggen.
Je ziet nu een andere welkomstpagina. Klik op web.
En rechts zie je dan de felbegeerde “Save Page Now”. Klik de extra vinkjes aan bij “save outlinks” en “save to my webarchive”.
Je ziet nu duidelijk dat ook andere pagina's worden geladen.
En klaar.
Je ziet dan ook meteen de url waar je het archief kunt bekijken. Hier is dat:
(A snapshot was captured. Visit page: /web/20200925081748/https://mistynotes.nl/)
Buiten de site is dat dan: https://web.archive.org/web/20200925081748/https://mistynotes.nl/
Als we deze links gebruiken en naar het archief gaan, zien we dat de links nu wel werken. Het huidige artikel is natuurlijk nog niet bewaard in het archief. Bij een simpel blog als dat van mij krijg je vaak op de eerste pagina een aantal titels te zien met meestal een stukje tekst, de “lead” of inleiding van een artikel, met een linkje “meer lezen” of “read more” erbij. Als je het vinkje “save outlinks” hebt aanstaan, dan komen ook alle artikelen mee die je onder “meer lezen” hebt staan.
Exponentieel
Nu staan niet alle artikelen van mij op die eerste pagina en moet je op de link onderaan klikken “older” om de andere artikelen te zien. Die pagina die naar “older” wijst wordt ook netjes opgeslagen. Maar alle “meer lezen” links op deze “older”-pagina dus niet, helaas. Het linken gaat namelijk maar één niveau diep. En dat is wel begrijpelijk, met meerdere niveaus of op een recursieve manier ben je al gauw het hele internet aan het archiveren vanuit een simpel blogje. Netwerkrelaties zijn exponentieel in aantal. Waar kennen we dat van? Ook van de virusbesmettingen natuurlijk. Een virus kent ook de kracht van netwerken voor verspreiding en maakt daarom ook gebruik van een netwerk van mensen. Dus archive.org wil graag ver onder die virtuele R0 blijven bij het aanmaken van nieuwe pagina's. Een veilige manier is dan om maar een niveau diep te zoeken. Gelukkig heb ik maar twee hoofdpagina's. De tweede pagina laat ik dan op dezelfde manier archiveren.
Oeps, te laat
Nu heb ik alle voorbeelden van het bewaren van een website gedaan met mijn nieuwe site. Maar eigenlijk zou ik dat moeten doen met mijn oude site natuurlijk. Die wil ik verlaten, en links die ernaar toe verwijzen veranderen in links die naar het webarchive wijzen. Helaas kan dat nu niet meer. Ik heb mijn betaalde account al opgezegd, en daarmee kan ik met mistynotes.blog, het domein dat wordpress.com netjes afhandelde om naar het subdomein mistynotes.wordpress.com te wijzen, niet meer gebruiken. Ik verwijs er nog naar, via een omweg. Maar met webarchive.com krijg je hiermee je website niet terug. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren wel af en toe een archief-snapshot van mijn WordPress site gemaakt.
Als je je account van wordpress verwijdert, is het dus nodig eerst alle links in je nieuwe site die naar je oude website verwijzen, te veranderen zodat ze naar dit webarchive gaan wijzen. Voor iedere website is dat natuurlijk anders. Als dat er niet al te veel zijn, kun je deze handmatig aanpassen. In mijn geval zijn het er maar een paar. Dan hoop ik maar dat ik die pagina's waarnaar verwezen wordt, terug te vinden zijn op webarchive, omdat ik toevallig vond dat dat belangrijk was om op te slaan. En anders sla ik ze natuurlijk nog apart op in het webarchief, nu het nog kan.
Struinen
Mocht je je hebben ingeschreven op de website archive.org, kijk dan ook eens naar de andere tools. Een 404 foutmelding afhandeling voor als je een gearchiveerde pagina uit je blog verwijdert. Of een dode links checker voor je WP-blog. En je kunt natuurlijk struinen in het grote webarchief met boeken, video's, geluiden, beelden en zelfs oude software.