mistynotes

Het gebeurt niet zo vaak dat ik in een schrijftekst op een ingewikkelde manier iets wil zoeken en vervangen. Meestal is dat aan de hand bij gegevens die in een bepaald formaat horen te staan. Html, of xml bijvoorbeeld. In de loop der jaren heb ik langzaamaan geleerd om dit zoek- en vervangwerk via de zogenaamde reguliere expressies uit te voeren. Ik vermoed dat veel mensen er op deze geleidelijke manier mee vertrouwd zijn geraakt, en er net als ik nooit een cursus in hebben gevolgd. Want je kunt er met gemak een moeilijke cursus voor maken. Elke keer als ik ze wil gebruiken moet ik er opnieuw induiken. Gelukkig zijn er websites die je hiermee helpen. Als je nog nooit op deze manier gewerkt hebt, kijk dan even mee met dit voorbeeld. Misschien dat je de stap dan een keer gaat wagen.

Soms kijk ik op de NPO-start website om te zien wat er vanavond op tv is. Dat gaat redelijk snel. Je klikt op gids en selecteert “avond”. Vaak wil ik echter terugkijken van wat er gisteravond op tv was. Ik ben namelijk niet echt een nachtbraker. En dan wordt het een beetje moeilijker. Omdat alles is ingesteld op “vandaag” moet je op vandaag klikken en scrollen naar de datum “gisteren”. Het zijn natuurlijk echte luxe-problemen, maar het is leuk om daar eens wat voor te doen. Hoe? Met bookmarklets.

Een website maken wordt steeds gemakkelijker. Veel sites zijn vrij simpel opgezet, en hoeven geen ingewikkelde javascript-code of -plugins, en ook geen dure database. Deze simpele sites noemt men ook wel “static sites”. Een blog is vaak een “static site”: de blog wordt steeds aangevuld met een nieuw item, de oude items blijven over het algemeen hetzelfde. Er is dus niet meer nodig dan een verzameling html-pagina's op een kleine ruimte op internet. WordPress biedt veel mogelijkheden, als je er voor betaalt. Maar als je deze niet nodig hebt, dan kun je eens overwegen of het goedkoop huren van een internetplekje met een domein niet veel handiger en goedkoper is. Er zijn steeds meer zogenaamde Static Site Generators, die je het leven makkelijk maken. Vaak zijn deze sites ook veel sneller dan de logge WordPress-sites. Eén ervan heb ik met verrassend gemak geprobeerd.

Passagiers van een vliegtuig, waaronder een familie, worden negen uur vastgehouden. Door weersomstandigheden kan het vliegtuig niet opstijgen, en niemand kan het vliegtuig verlaten, omdat zoals later blijkt, de vliegtuigmaatschappij dan aansprakelijk gesteld zou kunnen worden voor een niet goed uitgevoerde vlucht. De gevangen passagiers en hun kinderen krijgen geen eten, geen drinken, de wc's raken overvol en de stank is niet te harden. De onmacht van de passagiers, en de onachtzaamheid voor het welzijn van de passagiers is er niet zomaar. David Dayen legt aan de hand van voorbeelden als deze uit hoe de monopolisering zover is doorgevoerd dat er van echte concurrentie geen sprake meer is, en dat geld en niet het welzijn van mensen de boventoon gaat voeren. Deze monopolisering is gaande in alle economische sectoren en heeft een grote impact, of gaat in de toekomst een grote impact krijgen op ons dagelijkse leven.

Cory Doctorow is een bekende figuur in de wereld van internet en Silicon Valley. Hij is een activist die strijdt voor het liberaliseren van copyright wetten, is tegen DRM en een voorstander van de Creative Commons organisatie. Geen van zijn boeken zijn dan ook voorzien van DRM of een watermerk. In het voorwoord van dit boek en hier legt hij zijn standpunten hierover uit.

Cryptpad is een handig gratis gereedschap om teksten of code te schrijven, presentaties te componeren, berekeningen te maken in spreadsheets of bijvoorbeeld een whiteboard te gebruiken. Cryptpad gebruik je online, in de browser, en daardoor maakt het niet uit waar je bent. Als je als gebruiker ingelogd bent kun je altijd bij je teksten, als je die op de computer van cryptpad hebt opgeslagen. Je kunt op deze manier ook met meerdere mensen aan één document werken. In deze tijd van thuiswerken kan dat erg handig zijn.

Sinds LinkedIn mijn gmail account in de openbaarheid heeft gegooid heb ik veel last van grapjassen die dit account voor van alles en nog wat gebruiken. Ze proberen wat bij Amazon, ze ondertekenen een petitie, of ze maken een account aan bij een winkel. Je vraagt je af hoe dit laatste mogelijk is. Bij de aanmaak van een account wordt er immers een bevestigingsmail gestuurd. In die mail vind je dan een link waar je op kunt klikken om dat account te bevestigen. Je moet dus het wachtwoord van het gmail-account hebben en eventueel de telefoon waarop je “twee-factor-authenticatie” hebt ingesteld, om op die link te kunnen klikken. Vorige week had ik zogenaamd een account op “OfferUp” aangemaakt. Ik heb nooit van die website gehoord, maar het verbaasde mij dat ik een bevestigingsmail toegezonden kreeg, daarna zelfs een welkomstbericht en de grappenmakers hebben vervolgens een dure tv op dit account te geef gezet.

Schrijvers schrijven in sommige gevallen om niet vergeten te worden en een plaatsje in de geschiedenis te krijgen. Ben jij er ook zo een, dan kun je het lot een beetje helpen door gebruik te maken van het webarchief. Hiermee kun je je blogje voor altijd vastleggen. Ook al ben je zelf of je blogje al helemaal niet meer in deze wereld, iedereen kan nog steeds met je kennismaken, of je kunstwerken herlezen. Ik ga het doen om een andere reden.

Veel mensen zullen het erg overdreven vinden, maar ik gebruik voor mijn internetverkeer altijd een VPN. Het gebruik van de VPN is niet zo heel duur meer en het kost me eigenlijk ook niet veel moeite. Het wordt bij het opstarten van de computer geactiveerd, en ik merk er niets van als ik op internet ben, of de mail ophaal. Nu “onderhoud” ik een paar websites waar enkele duizenden bezoekers per maand komen. “Onderhoud” staat tussen aanhalingstekens, omdat de sites erg statisch zijn: alleen heel af en toe pas ik er iets aan. Het is ook daarom dat ik er pas laat achter kwam dat één van de sites erg langzaam is, en zelfs een melding krijgt: “The connection has timed out”.

Een tijd geleden zag ik op tv tijdens een uitzending van De Wereld Draait Door enkele “boekdeskundigen” opperen dat, nu het e-book steeds populairder wordt, de 'echte' boeken specialer gemaakt zullen worden. Grote mooie boeken met hele schilderijen van illustraties werden er tijdens die uitzending getoond. Tot op heden zie ik er in de boekwinkel echter weinig van terug. De e-book verkopen stijgen nu ook niet meer zo spectaculair. Dat kan komen doordat een aantal grote bedrijven gestart is met ebook-abonnementen. Voor een tientje per maand mag je een heleboel boeken lezen, maar dan alleen onder een speciale verbinding met de winkel van het bedrijf. Het boek zelf kun je dan niet downloaden of opslaan en daarmee “in bezit nemen”. Maar het kan ook komen, doordat mensen, zoals ik, zich nu gaan realiseren dat met het kopen van e-books, je eigenlijk ook helemaal niets “in bezit neemt”. Het bedrijf waar je de e-books “gekocht” hebt, kan met een druk op de knop al je boeken verwijderen, of bepalen dat je ze in een bepaalde regio van de wereld niet mag lezen. Dat is rampzalig, tenminste, als je geen illegale backups van je ebooks gemaakt hebt. Maar een gewoon boek is en blijft je eigendom. En met name het feit dat je een fysiek boek gewoon kan weggeven of uitlenen, maakt het voor mij extra waardevol.