Een aantal techbedrijven doet samen een belofte, een privacy pledge, door het ondertekenen van een lijst met principes waar men zich aan zal houden. Deze beloften moeten in de toekomst de privacy van internetgebruikers waarborgen.

Vandaag kreeg ik een email van mijn verzekeraar Centraal Beheer in mijn postvakje. Centraal Beheer wil mij graag helpen mijn financiën op orde te houden en presenteert een gratis app waarmee ik dat kan doen. Mijn advies aan mezelf is: niet installeren. Waarom niet? Dat leg ik hier uit.

Cory Doctorow is een bekende figuur in de wereld van internet en Silicon Valley. Hij is een activist die strijdt voor het liberaliseren van copyright wetten, is tegen DRM en een voorstander van de Creative Commons organisatie. Geen van zijn boeken zijn dan ook voorzien van DRM of een watermerk. In het voorwoord van dit boek en hier legt hij zijn standpunten hierover uit.

Cryptpad is een handig gratis gereedschap om teksten of code te schrijven, presentaties te componeren, berekeningen te maken in spreadsheets of bijvoorbeeld een whiteboard te gebruiken. Cryptpad gebruik je online, in de browser, en daardoor maakt het niet uit waar je bent. Als je als gebruiker ingelogd bent kun je altijd bij je teksten, als je die op de computer van cryptpad hebt opgeslagen. Je kunt op deze manier ook met meerdere mensen aan één document werken. In deze tijd van thuiswerken kan dat erg handig zijn.

Schrijvers schrijven in sommige gevallen om niet vergeten te worden en een plaatsje in de geschiedenis te krijgen. Ben jij er ook zo een, dan kun je het lot een beetje helpen door gebruik te maken van het webarchief. Hiermee kun je je blogje voor altijd vastleggen. Ook al ben je zelf of je blogje al helemaal niet meer in deze wereld, iedereen kan nog steeds met je kennismaken, of je kunstwerken herlezen. Ik ga het doen om een andere reden.

Een steeds terugkomend onderwerp in tijdschriften en fora op het internet is: het internet zelf. En dan met name het functioneren van internet de laatste jaren. Oudere deelnemers zoals ik, denken wel eens met weemoed terug aan de jaren dat internet een hobby was, en niet een manier om snel en veel geld te verdienen. Advertenties moeten nu eenmaal veel bekeken worden, en die associëren zich daarom met berichten die veel gelezen worden. Wat komt er op je Facebook- of Twitter-tijdlijn? Dat zijn berichten waar veel mensen zich druk over maken. Dus dat zijn geen berichten over het weer, “het zonnetje schijnt”, of “wat ben ik toch tevreden met mijn leven”. Het zijn juist de berichten met een negatieve inslag, die de aandacht trekken. Kennelijk zijn wij mensen zo gebouwd. Het nare is dat er nu slechts een paar grote techbedrijven over zijn gebleven die het grootste deel van het internet in hun macht hebben. Zij verdienen er op deze manier hun geld aan, en proberen dat ook zo te houden. Zo worden de negatieve en extreme berichten steeds maar weer versterkt. Ook komen er steeds meer privacyproblemen aan het licht, doordat deze bedrijven niet alleen advertenties verkopen, maar ook gegevens over jou en mij. Daarom borrelen er steeds meer initiatieven op die een alternatief internet willen bieden. Ik heb enkele ervan in een eerder blogje genoemd. De Beaker Browser is weer zo'n initiatief.

Nu las ik het al in een eerder bericht, maar het is de kracht van de herhaling die me er met de neus op drukte: wat is nu eigenlijk de rol van de Autoriteit Persoonsgegevens? Lees het volgende stukje, en kijk dan naar de laatste zin. Het lijkt erop dat de AP goed voor onze privacy opkomt. Maar als de overheid niet van zins is voor een goede privacy te zorgen, en Big-Brother-wetten gaat maken, lijkt de AP het hoofd maar al te snel te laten hangen.

Eerder gaf de AP al aan dat data van telecomproviders niet zonder toestemming mogen worden gedeeld, tenzij de wet wordt aangepast.

Tegenwoordig hoor je zoveel over versleuteling. Websites op internet met “https” en een “slotje” sturen en ontvangen versleuteld informatie. Berichtjes die je stuurt met Whatsapp of met Signal zijn automatisch versleuteld. Ministers die een reservesleutel willen hebben, om in je berichten te kunnen koekeloeren. Als je je browser, Whatsapp of Signal gebruikt, dan heb je helemaal niet in de gaten dat je berichtenverkeer versleuteld is. Alles wordt afgehandeld door het programma. Je hoeft er zelf niets voor te doen. Het programma maakt zelf openbare en privé-sleutels aan en gebruikt deze om de berichten te versleutelen. Het zou fijn zijn, als dat met e-mail ook zo zou zijn. Voor een deel is dat nu ook zo. Werden de berichten vroeger over het net in gewone tekst verzonden, de laatste jaren wordt het transporteren van e-mail via het berichten-protocol SMTP eerst versleuteld met het encryptie-protocol TLS. Je e-mail provider zorgt hiervoor en daar hoef je alleen bij de installatie van je e-mail programma even rekening mee te houden. Maar e-mail is zo nog steeds niet “end-to-end” versleuteld. De provider zet namelijk het versleutelde bericht bij aankomst voor je om in gewone tekst om het daarna in je mailbox op te slaan. De provider kan je bericht daarmee, theoretisch gezien, ook lezen. Als de provider het kan lezen, dan zou onze minister het ook kunnen lezen. Als je vindt dat je niets te verbergen hebt lees dan even dit stukje van Bits of Freedom. Het is gelukkig mogelijk je e-mail zo te versleutelen, zodat het versleuteld bij de provider aankomt, en pas bij het lezen door de ontvanger ontsleuteld wordt. Het instellen van deze “end-to-end”-versleuteling bij e-mail is niet gemakkelijk. Het helpt ook niet, dat er verschillende mogelijke protocollen voor deze versleuteling zijn: S/MIME en Open PGP. Toch zijn er tegenwoordig e-mail providers die dit versleutelen een beetje makkelijker maken.

De werking van sociale media, het is nog steeds een “hot topic” in het nieuws. Vooral als het gaat om de macht van slechts een paar bedrijven om invloed uit te oefenen op de opinie van grote bevolkingsgroepen. De regering is bezorgd om desinformatie in deze ongecontroleerde media en wil daar iets aan doen. Volgens voorvechter voor behoud van privacy en controle over je eigen data Bits Of Freedom pakt de regering de desinformatie aan de verkeerde kant aan. Niet de communicatie zou het probleem zijn, maar de uitbundige vrijheid van de markt om munt te slaan uit sensatieberichten. Daarnaast is het recht op privacy een grote zorg voor menigeen. Zeker na het beruchte Cambridge Analytica schandaal, waarbij veel gegevens van Facebookgebruikers opengesteld waren aan derde partijen.

Een tijdje geleden kreeg ik een e-mail van Amazon met een vrolijke welkomst-boodschap. Ik kon gebruik maken van het free-tier programma van de Amazon Web Services. Nu is het wel zo dat ik daar wel eens rondgesnuffeld heb, op zoek naar een goedkoop Windows alternatief: een “Desktop As A Service”, dat ik sporadisch zou gebruiken om enkele windows-only programma's te kunnen starten. Maar dat alternatief had ik daar juist niet gevonden. Ik heb een tijdje een Windows VPS gehad bij een andere provider. Dat was een stuk goedkoper. Een paar euro per maand slechts.