mistynotes

Steeds meer mensen gebruiken Markdown om snel stukken tekst te schrijven, en zelfs daarbij de verhalende vorm niet te mijden. Zoals je ziet, ben ik niet één van hen, mijn blogje gaat vaak over boeken of dingen die leuk of slecht zijn op internet. Toch vroeg ik me af of je bijvoorbeeld een kort verhaal, of zelfs een boek kunt schrijven op deze manier. Of beter gezegd een verhaal, en geen betoog. Met Markdown heb je op een “platte-tekst-manier” snel links en beelden in je tekst. Echt wat je nodig hebt in een blog. Maar niet in een verhaal. Toch zie ik mensen verhalen en zelfs poëzie in Markdown neerpennen. Kijk maar eens op read.write.as. Een leuk verhaal, dat vlot wegleest (tenminste voor mij) heeft dialogen. Ik vroeg me af, of Markdown hier dan ook voor geschikt is. Volgens een aantal tips op internet moet je dialogen inspringen en beginnen met aanhalings- en sluittekens. Tegenwoordig zijn dat alleen aanhalingstekens, omdat de sluittekens vaak dezelfde zijn als de openingstekens en niet zoals vroeger: “ en ” (of „ en ”). Zie ook de github-uitleg bij meneer Microsoft. Maar hoe kun je dat dan het beste doen?

Tegenwoordig hoor je zoveel over versleuteling. Websites op internet met “https” en een “slotje” sturen en ontvangen versleuteld informatie. Berichtjes die je stuurt met Whatsapp of met Signal zijn automatisch versleuteld. Ministers die een reservesleutel willen hebben, om in je berichten te kunnen koekeloeren. Als je je browser, Whatsapp of Signal gebruikt, dan heb je helemaal niet in de gaten dat je berichtenverkeer versleuteld is. Alles wordt afgehandeld door het programma. Je hoeft er zelf niets voor te doen. Het programma maakt zelf openbare en privé-sleutels aan en gebruikt deze om de berichten te versleutelen. Het zou fijn zijn, als dat met e-mail ook zo zou zijn. Voor een deel is dat nu ook zo. Werden de berichten vroeger over het net in gewone tekst verzonden, de laatste jaren wordt het transporteren van e-mail via het berichten-protocol SMTP eerst versleuteld met het encryptie-protocol TLS. Je e-mail provider zorgt hiervoor en daar hoef je alleen bij de installatie van je e-mail programma even rekening mee te houden. Maar e-mail is zo nog steeds niet “end-to-end” versleuteld. De provider zet namelijk het versleutelde bericht bij aankomst voor je om in gewone tekst om het daarna in je mailbox op te slaan. De provider kan je bericht daarmee, theoretisch gezien, ook lezen. Als de provider het kan lezen, dan zou onze minister het ook kunnen lezen. Als je vindt dat je niets te verbergen hebt lees dan even dit stukje van Bits of Freedom. Het is gelukkig mogelijk je e-mail zo te versleutelen, zodat het versleuteld bij de provider aankomt, en pas bij het lezen door de ontvanger ontsleuteld wordt. Het instellen van deze “end-to-end”-versleuteling bij e-mail is niet gemakkelijk. Het helpt ook niet, dat er verschillende mogelijke protocollen voor deze versleuteling zijn: S/MIME en Open PGP. Toch zijn er tegenwoordig e-mail providers die dit versleutelen een beetje makkelijker maken.

In 2020 gaat de regering weer een aantal frequenties veilen, om mobiele providers de gelegenheid te geven nieuwe, vijfde generatie (5G) communicatietechnieken in te zetten. Dit moet het leven voor ons als burgers en voor het bedrijfsleven gemakkelijker maken. De schatkist is er natuurlijk ook blij mee. Toch bestaan er nog steeds twijfels of 5G echt wel zo onschuldig is. Als je een zoektocht op internet start over 5G, dan kom je heel, heel veel informatie tegen. Ik heb voor mezelf zo'n kleine zoektocht opgezet, en me beperkt tot de huidige Nederlandse kranten. Als je geïnteresseerd bent, lees dan even mee over de voors en tegens die we zo tegenkomen.

Een tijdje geleden maakte ik een flauwe grap met 'Kiekebookaroo'. Maar laat dat nu net ook echt gebeuren. Na een korte tijd online te zijn geweest, gaat Bookaroo, de website waar je boeken kon bestellen bij boekhandels, over twee weken weer offline. Het plan is om verder te gaan in samenwerking met Bazarow. De naam wordt dan ook Bazarow. Waarschijnlijk omdat Bazarow ook het grote deel van het werk moet gaan doen.

De werking van sociale media, het is nog steeds een “hot topic” in het nieuws. Vooral als het gaat om de macht van slechts een paar bedrijven om invloed uit te oefenen op de opinie van grote bevolkingsgroepen. De regering is bezorgd om desinformatie in deze ongecontroleerde media en wil daar iets aan doen. Volgens voorvechter voor behoud van privacy en controle over je eigen data Bits Of Freedom pakt de regering de desinformatie aan de verkeerde kant aan. Niet de communicatie zou het probleem zijn, maar de uitbundige vrijheid van de markt om munt te slaan uit sensatieberichten. Daarnaast is het recht op privacy een grote zorg voor menigeen. Zeker na het beruchte Cambridge Analytica schandaal, waarbij veel gegevens van Facebookgebruikers opengesteld waren aan derde partijen.

Een tijdje geleden kreeg ik een e-mail van Amazon met een vrolijke welkomst-boodschap. Ik kon gebruik maken van het free-tier programma van de Amazon Web Services. Nu is het wel zo dat ik daar wel eens rondgesnuffeld heb, op zoek naar een goedkoop Windows alternatief: een “Desktop As A Service”, dat ik sporadisch zou gebruiken om enkele windows-only programma's te kunnen starten. Maar dat alternatief had ik daar juist niet gevonden. Ik heb een tijdje een Windows VPS gehad bij een andere provider. Dat was een stuk goedkoper. Een paar euro per maand slechts.

Sorry voor de schreeuwende illustratie, maar ik wilde graag eens reclame maken. Maar het schreeuwen dekt toch wel de lading, het gaat echt om e-books van nul euro. Kijk maar eens op de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren. Ik heb geen verstand van copyright, maar in deze stoffige site staan tussen de middeleeuwse boeken ook nog moderne boeken, jawel, in “epub” formaat. Van Carmiggelt bijvoorbeeld, of van Maarten 't Hart. Die vind je bijvoorbeeld niet op Gutenberg.org. Waarom ze wel op deze site mogen staan, weet ik niet. Wellicht hebben de auteurs over hun hart gestreken en de teksten aan de Koninklijke Bibliotheek beschikbaar gesteld. De site is echter moeilijk doorzoekbaar en daarom zul je gauw e-books die er wel zijn, over het hoofd zien. Maar er is een alternatieve weg, om de juweeltjes er uit te halen.

In het chaotisch nieuwsgeweld van vandaag strijden steeds meer nieuwe zichtbare legers vechtberichten van onbekende komaf om je aandacht, en verdwijnen vaak weer. Vroeger, toen we in Nederland “zuilen” hadden, was alles heerlijk rustig en overzichtelijk. Bij ons kwam “De Volkskrant” en “De Panorama”, die waren toen nog heel erg Katholiek. Hoeveel is alles veranderd! Het is stormachtig, en het lijkt wel oorlog. Natuurlijk zijn de schermen die zich thuis, op het werk, in onze broekzak en handtas bevinden debet aan het versterken van dat chaotische gevoel. Niet alleen Schrijvers met een Reputatie komen aan het woord, maar nu ook de “gewone man en vrouw” hebben iets te vertellen. Je zou denken dat hiermee toch de democratie gediend is. Dat ligt wat ingewikkelder. Er zijn nu Stiekemerds zonder Reputatie, die zich voor kunnen doen als “de gewone man” en een leger van robots en mensen het sociale internet opsturen om hun mening te verkondigen. Dat is nu niet echt een “one-man-one vote” principe.

Kortgeleden is het boek van Edward Snowden uitgekomen: “Onuitwisbaar”, een vertaling van de originele titel “Permanent record”. Ik heb het gelezen en ik wil het je heel graag aanbevelen. Waarom zou je het lezen? Wel, het geeft je een inzicht in de wereld waarin we nu leven, een inzicht dat je waarschijnlijk nog niet hebt. En het kan geen kwaad om kennis te nemen van het verhaal van iemand die je wil waarschuwen tegen de opkomst van een moderne digitale allesweter. Er is natuurlijk veel nepnieuws, maar deze man heeft letterlijk zijn leven opgeofferd om een waarheid te kunnen vertellen. Dat is in ieder geval voor mij een reden om zijn verhaal met aandacht te lezen.

Ruim twee jaar geleden ben ik begonnen met een blogje op WordPress.com, dat ongeveer een keer per maand een notitie oplevert. In die tijd had ik helemaal geen verstand van #WordPress, en ik had ook weinig tijd om me er helemaal in te verdiepen. Ik vond WordPress.com een prima manier om eenvoudig en simpel een mooie blog te maken. De templates van WordPress zijn onovertroffen, naar mijn idee. Echt prachtig werk van deskundige ontwerpers en vaak zelfs 'gratis'. Ja, 'gratis' is natuurlijk relatief, want ik betaalde per maand een klein bedrag voor het gebruik van WordPress.com. Het leuke is dat je helemaal niet hoeft te denken aan het onderhoud van de infrastructuur en de software. Ik merk echt niet dat er bijvoorbeeld nu de nieuwste versie van PHP draait. Dat was mijn bedoeling ook, en dat kon ook voor een klein bedrag. Dat bedrag is nu echt flink verhoogd. Wat nu te doen? Hier een gedachtegang met veel terzijdes. Precies zoals het een goede internet-zapper betaamt.